کتاب مطالعه تطبیقی ماهیت و آثار اسناد رسمی در حقوق ایران، فقه امامیه و حقوق بین‌ الملل نشر چتردانش

توضیحات

بخشی از کتاب مطالعه تطبیقی ماهیت و آثار اسناد رسمی در حقوق ایران، فقه امامیه و حقوق بین‌ الملل به تألیف عبدالرضا اسکندری انتشارات چتردانش:

مبحث سوم: تعریف واژهها و اصطالحات

گفتار اول: سند

 بند اول: سند در لغت سند در لغت

 بدین شکل تعریف شده است: »نوشتهای که وام یا طلب کسی را معین سازد یا مطلبی را ثابت کند« )عمید،1369،ج،1( و یا »سند آنچه بدان اعتماد کنند، مدرک مستند و نوشتههایی که قابل استناد باشد« )معین، ،1370 ج10،547(. به طور کلی، سند، هر تکیهگاه و راهنمای مورد اعتماد است که بتواند اعتماد دیگران را به درستی ادعا جلب کند؛ خواه نوشته باشد و یا گفته و اماره و اقرار.

 بند دوم: سند در اصطالح